SUPANUS alias SOPANUS

SUPANUS, alias SOPANUS

Nobilis primarius, haeres Magnus apud Bohemos, unde Freherus esse docet Pany eorum, Spelmann. Gloss. Archaeol. in Superillustres. Spec. Sax. l. 1. Art. 3. Ad hunc modum clypeus seu cingulum militare in septimo terminatur: Primum quippe habet Rex Roman. Secundum Episcopi, Abbates et Abbatissae, qui Superillustres dicuntur; Tertium Laici Principes, ex quo facti sunt Episcoporum subditi et vasalli, qui Illustres nuncupantur. Quartum nobiles et liberi Domini; Quintum obtinent praedictorum Nobilium vasalli, et etiam banniti: Ipsorumque ulterius vasalli sextum. Aliter Zupanus, medii aevi vox, ζουπάνος; quae Graecis Scriptoribus regionis praepositum notat, hâc notione Croatis aliisque Slavorum gentibus familiaris, ut quorum provinciae in Zupanias distinguuntur, quibus hi praefecti. Obtinuêre hi olim Comitum vicem, ut Bani Ducum, et pro arbitratu Principis ad urbes, aut regiones administrandas mittebantur; atque ad omne Concilium vocati, simul cum Ducibus, dein Regibus, deliberandi ius habebant. At postquam Croatia Dalmatiaque in Hungatiae Regum iura concesserunt, Zupanorum iurisdictiones Comitibus attributae sunt, atque inde eorum appellatio viluit, minoribus Praefectis postmodum, vel etiam Iudicibus, concessa. Praesertim vero sic Serviae Principes dicti sunt, uti videre est apud Nicetam in Isaacio l. 3. num. 4. Guil. Tyrium l. 20. c. 4. Cinnamum, apud quem Α᾿ρχιζουπάνοι τῶν Σερβλων, sicut alibi Μέγας Ζουπάνος occurrit, Alios. Imo et apud Hungaros datum id nomen iis, quibus proxima a Rege potestas erat, teste eôdem Cinnamô l. 5. c. 20. et l. 6. c. 4. Etiam Bohemis non defuisse suos Supanos vel Sopanos, docet ad Alexiadem Car. du Fresne. Uti vero Μεγάλοι Ζουπάνοι, unde factum Megaiupani, in Actis Innocentii p. 65. sic et Postzupani, Zupanorum vicarii, memorantur. Nomen a Zupa vel Zuppa, aliis Iupa vel Iuppa, quâ voce hodieque, apud Croatas et Dalmatas, indigitatur regio habitata, vel homines

eiusdem regionis in unum congregati etc. Vide Io. Lucium de Regno Dalmatiae l. 2. c. 15. l. 3. c. 12. l. 6. c. 1. alibique passim; et illustrem Glossarii

Auctorem praefatum.